Σχεδόν το 50% των Κυπρίων χρηστών έχουν δημιουργήσει προφίλ σε κάποια υπηρεσία κοινωνικής δικτύωσης (social networking), ενώ ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 45%. Το ποσοστό αυτό αποτελεί μια περίτρανη απόδειξη ότι η διείσδυση του internet στη ζωή του καθενός είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός. Πέραν της χρήσης των Social Media από τους καθημερινούς χρήστες, δίνεται πλέον η δυνατότητα σε εταιρείες να κάνουν διάλογο με τον πελάτη τους. Μπορούν να λανσάρουν προϊόντα με έναν πιο ανθρώπινο και διαδραστικό τρόπο, να τραβήξουν πιο εύκολα την προσοχή του κοινού τους, να κτίσουν εμπιστοσύνη και να ακούσουν τη δική του άποψη.
Διανύοντας ακόμη μια προεκλογική περίοδο, η έμφαση που έχει δοθεί από τους υποψήφιους βουλευτές στα Social Media είναι δεδομένη, καθώς όλοι μας έχουμε δεχθεί καταιγισμό friend request από άτομα που δεν γνωρίζουμε (ούτε το επιδιώξαμε) ή event invitations για συγκεντρώσεις προεκλογικού χαρακτήρα. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις η χρήση των Social Media αναδείχθηκε σε μια «γελοία υπερπροσπάθεια» με πρωταγωνιστές υπέρ-ήρωες και άστοχα σλόγκαν, σε γενικές γραμμές είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό να βλέπει κανείς μια συνεχή ανάπτυξη, χρήση και αποδοχή των πλεονεκτημάτων των Social Media, σε όλους τους τομείς. Είμαι σίγουρος πως η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα επεκτείνεται διαρκώς… και πολύ καλά θα κάνει!
Σας παραθέτω πιο κάτω ένα άρθρο του Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου David Cameron και σας αφήνω να καταλάβετε γιατί είναι απαραίτητο πλέον οι υποψήφιοι, και ειδικότερα οι νέοι, να χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media) για την προώθηση των απόψεων τους.
Αναφέρει λοιπόν ο Cameron: «Οι παλιές απαντήσεις, τις οποίες παραδοσιακά έδιναν οι πολιτικοί και άκουγαν οι πολίτες, δεν λειτουργούν στη σύγχρονη εποχή. Αν δεν καταλάβουν τα πολιτικά κόμματα τις δυνάμεις, που προκαλούν αυτήν την ατμόσφαιρα, ταχύτατα θα μετεξελιχθούν σε παρωχημένους θεσμούς. Ποιες είναι λοιπόν αυτές οι δυνάμεις; Κατ’ αρχάς το Ίντερνετ. Έχει μεταμορφώσει τις ζωές μας και τώρα μεταβάλλει την πολιτική μας κουλτούρα. Έχει οδηγήσει στη γέννηση μιας νέας εποχής πολιτικής επικοινωνίας.»
Και συνεχίζει:
«Η δεύτερη δύναμη που αλλάζει τον κόσμο μας συνδέεται με την πρώτη: Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη άποψη, οι νέοι πολίτες ασχολούνται και συμμετέχουν όλο συχνότερα και ενεργότερα με την πολιτική. Μόνο που δεν είναι πια η παραδοσιακή μορφή πολιτικής δραστηριοποίησης, κατά την οποία έπρεπε να ενταχθείς σε ένα πολιτικό κόμμα και να περνάς τον χρόνο σου από πόρτα σε πόρτα. Τα online κοινωνικά δίκτυα φέρνουν κοντά εκατομμύρια πολίτες στο όνομα κοινών συμφερόντων, όπως η καταπολέμηση της φτώχειας και η αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Δεν είναι το έργο μιας γενιάς, ενοχλημένης από την πολιτική, αλλά μιας γενιάς, αποξενωμένης από την παραδοσιακή πολιτική.»
