6 Nov 2011

Η επικοινωνία δεν είναι «μπακάλικο»


Η επικοινωνία μια εταιρείας, ενός brand, μιας υπηρεσίας, ενός προϊόντος και όχι μόνο, για να πετύχει χρειάζεται σωστή στρατηγική και εξειδίκευση. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στις ανεπτυγμένες αγορές, οι επικοινωνιολόγοι κατέχουν σημαντικές και καίριες θέσεις σε μεγάλους οργανισμούς ακόμη και κράτη! Αυτό το αναφέρω, αν και για αρκετούς πιστεύω πως είναι αυτονόητο, καθώς δεν παύει να με εκπλήσσει καμιά φορά η αμάθεια και ημιμάθεια που χαρακτηρίζει διάφορους επιχειρηματίες όταν η συζήτηση πηγαίνει προς τον τομέα της επικοινωνίας.

Μου είναι πολύ δύσκολο και βαρετό κάποιες φορές, στα τέλη του 2011 να προσπαθώ ακόμη να μεταφέρω σε επιχειρηματίες το μήνυμα πως η εξέλιξη μιας επιχείρησης και η διαφοροποίησή της από τον συνεχώς αυξανόμενο ανταγωνισμό απαιτεί τον καθορισμό μιας επικοινωνιακής στρατηγικής και υλοποίηση της, με γνώμονα πάντοτε την στοχευμένη προσέγγιση και πορεία.

Στην Κύπρο (χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως αφορά όλες τις επιχειρήσεις), δυστυχώς η επικοινωνιακή προσέγγιση μιας εταιρείας θεωρείτε «είδος πολυτελείας». Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης, η επικοινωνία μπαίνει σε δεύτερη, τρίτη, τέταρτη μοίρα, και αυτό αν και θα έλεγε κανείς πως είναι το λογικό, στην πραγματικότητα μάθε άλλο από σωστό είναι. Η κρίση για να ξεπεραστεί δεν χρειάζεται άμυνα και έλλειψη αυτοπεποίθησης. Χρειάζεται δυναμική, εξωστρέφεια και στοχευμένη επικοινωνιακή στρατηγική.

Από την άλλη, οι ειδικοί του κλάδου της επικοινωνίας, είτε αυτοί είναι στον τομέα των δημοσίων σχέσεων, της διαφήμισης ή του μάρκετινγκ πρέπει να γνωρίζουν πώς να τροποποιούν την στρατηγική που καθορίζουν με βάση τα πραγματικά δεδομένα και τις ανάγκες της αγοράς. Η επικοινωνιακή προσέγγιση δεν απέχει καθόλου από ένα ζωντανό οργανισμό, όπου τα δεδομένα διαμορφώνονται καθημερινά, οι ανάγκες αλλάζουν και φυσικά τα θέλω. Και σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω τις λέξεις ΣΤΟΧΕΥΜΕΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ. Η διαμόρφωση ενός επικοινωνιακού πλάνου οφείλει να προέρχεται μέσα από ενδελεχή έρευνα αγοράς και διαμόρφωση σφαιρικής εικόνας για τις ανάγκες των καταναλωτών ή γενικότερα του κοινού-στόχο στο οποίο επιθυμούμε να απευθυνθούμε. Με αυτό τον τρόπο, η επικοινωνία γίνεται πιο στοχευμένη και δεν επιδιώκει απλά την υλοποίηση μιας γενικής «επικοινωνιακής εκστρατείας», ανεξαρτήτου του θετικού αντίκτυπου που αυτή θα έχει στο προϊόν, brand, την επιχείρηση κλπ.

Η επικοινωνία δεν είναι «μπακάλικο», επομένως η υπηρεσία αυτή θα πρέπει να μετριέται με βάση τα οφέλη που μπορεί να έχει μια στοχευμένη εκστρατεία σε μια επιχείρηση παρά για το εάν είναι ακριβή ή φθηνή λες και μιλάμε για ντομάτες και αγγούρια…