Πόση επιρροή έχουμε στα Social Media;

Είναι δεδομένο πλέον πως οι εταιρείες στοχεύουν στο κοινό μέσα από τα διάφορα κανάλια Social Media, ενώ παράλληλα έχει παρουσιαστεί μέχρι και ειδικός αλγόριθμος για αυτό. Σε μια εποχή που κυριαρχούν τα «retweets» και τα «likes», πληθώρα εφαρμογών και υπηρεσιών στο Διαδίκτυο όπως η εταιρεία Klout, που ιδρύθηκε το 2009, καθώς επίσης και η Kred και η Peerindex, μας υπενθυμίζουν πόση επιρροή έχουμε και πόσο σημαντικοί είμαστε στην κοινωνία. Όλες οι εταιρείες αυτές μας τονίζουν με υπερηφάνεια ότι έχουν ανακαλύψει τη «μυστική συνταγή» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης: αλγόριθμο, ικανό να επιλέγει τις φωνές επιρροής ανάμεσα στο πλήθος. Κάνοντας χρήση εξελιγμένων αλγορίθμων, αναλύουν την παρουσία μας σε όλα τα κύρια social networks (Twitter, Facebook, Instagram, YouTube, LinkedIn κτλ), ενώ παράλληλα εντοπίζουν και τα θέματα για τα οποία ο χρήστης ασκεί επιρροή.

Για μια επιχείρηση που σχεδιάζει για παράδειγμα να λανσάρει ένα νέο προϊόν ή μια νέα υπηρεσία είναι πλέον δυνατό να ανακαλύψει ποιος δημοσιεύει πολλά μηνύματα στο Twitter με παρόμοιο θέμα. Ο αλγόριθμος μπορεί, όμως, να υπολογίσει πόση επιρροή απολαμβάνει ο «συγγραφέας» των μηνυμάτων αυτών. Όσο περισσότερους «φίλους» ή «followers» διαθέτει το άτομο αυτό, τόσο μεγαλύτερο καθίσταται το ενδιαφέρον της εταιρείας για αυτόν.

Ο επικεφαλής της Peerindex, Αζίμ Αζάρ, χαρακτηρίζει τους ανθρώπους αυτούς το «μαγικό μέσον», υπογραμμίζοντας την ανάγκη των εταιρειών να τους προσεταιρισθούν. «Πρέπει να σκεφτούμε τον κόσμο σαν πυραμίδα. Στην κορυφή βρίσκονται οι blogger, οι διασημότητες και οι δημοσιογράφοι. Οι εταιρείες γνωρίζουν ήδη πως να αναγνωρίζουν τους ανθρώπους αυτούς και οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν καλά πως να προωθήσουν τον εαυτό τους. Όταν μιλούν, μιλούν σαν επαγγελματίες, αλλά όχι σαν φίλοι, ενώ η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι σιωπηλοί στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Στο μέσον βρίσκεται, όμως, ομάδα που ονομάζω «μαγικό μέσον» και αποτελεί ποσοστό 9% των δικτύων. Οι άνθρωποι αυτοί απολαμβάνουν ιδιαίτερης επιρροής, δυσανάλογης προς το επάγγελμα ή την κοινωνική τους θέση», δηλώνει ο κ. Αζάρ.

Είναι, όμως, αρκετά δύσκολο όμως για μία εταιρεία να κάνει το «μαγικό μέσον» να «τραγουδήσει», επομένως αναζητούν διαφορετικούς τρόπους για να το προσεγγίσου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μια κατασκευάστρια αθλητικών ειδών η οποία προσφέρει εκπτώσεις ή ακόμη και δωρεάν παπούτσια σε επιλεγμένους χρήστες κοινωνικών δικτύων, που -σύμφωνα με τον αλγόριθμο- έχουν μεγάλη επιρροή. Η εν λόγω εταιρεία ελπίζει τώρα να πετύχει το ποθητό αποτέλεσμα.

Πάντως, το φαινόμενο Klout (και των άλλων παρόμοιων υπηρεσιών) δείχνει ότι αρχίζει να κυριεύει το οικοσύστημα των social media αφού πρόκειται για ένα εργαλείο που βοηθά τους social media managers να κατανοήσουν καλύτερα το βαθμό που επηρεάζει ένας χρήστης τους followers του. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας που δίνεται στις βαθμολογίες του Klout, είναι ο όρος που τέθηκε για την είσοδο σε ένα πάρτι που διοργανώθηκε στη Νέα Υόρκη, κατά την διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας, σύμφωνα με τον οποίο για να μπει κάποιος στην αίθουσα θα έπρεπε να έχει μεγαλύτερο Klout score από 40. Στόχος του συγκεκριμένου party, ήταν να συγκεντρωθούν όλοι οι web influential χρήστες από το χώρο της μόδας.

Πάντως, προσωπικά πιστεύω πως το Klout και οι παρόμοιες υπηρεσίες μπορούν να λειτουργήσουν ενδεικτικά και όχι αποδεικτικά...

Τα social media «προσλαμβάνουν»

Με την ανεργία στην Κύπρο να καταγράφει το Φεβρουάριο νέο ρεκόρ, αφού ανήλθε στο 9,6%, κάτι που μεταφράζεται σε περίπου 32 χιλιάδες ανέργους, τα δεδομένα στην αγορά εργασίας διαφοροποιούνται πλέον αισθητά. Η ζήτηση προφανώς αυξάνεται, δυστυχώς όμως η προσφορά έχει περιοριστεί. Η διαδικασία εξεύρεσης εργασίας πρέπει να λαμβάνει υπόψη διάφορες παραμέτρους, κάτι που πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους. Ο τρόπος προσέγγισης, η έξυπνη προώθησης των γνώσεων, της εμπειρίας και των δυνατοτήτων ενός υποψήφιου εργαζόμενου, αλλά και η εύστοχη προβολή της προσωπικότητας αποτελούν «κλειδιά» για τον καθένα.

Με την ανάπτυξη των ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, όπως για παράδειγμα το Facebook, το Twitter και το LinkedIn, οι εταιρείες έχουν πλέον τη δυνατότητα, εύκολα και άμεσα, να αποκτήσουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα, κάτι που όπως γίνεται αντιληπτό, μπορεί να διαδραματίζει καίριο σημείο σε μια διαδικασία πρόσληψης προσωπικού. Επομένως, εάν κάποιος βρίσκεται στη διαδικασία αναζήτησης εργασίας, θα πρέπει όχι μόνο να διαμορφώσει σωστά το βιογραφικό του σημείωμα, αλλά και να προσέξει ιδιαίτερα τη συμπεριφορά του στα κοινωνικά δίκτυα. Πολλοί υποψήφιοι για μια θέση εργασίας συντάσσουν το βιογραφικό τους, προνοούν για τη συμπερίληψη συστάσεων από προηγούμενους εργοδότες τους και προετοιμάζονται για τις προσωπικές συνεντεύξεις, ωστόσο, ξεχνούν µια λεπτομέρεια… να διαμορφώσουν τη δραστηριότητά τους στο διαδίκτυο.

Φωτογραφίες, posts, απόψεις (πολιτικές και μη), συμμετοχή σε διάφορα fan pages και κάθε άλλου είδους δραστηριότητα στα social media, είναι διαθέσιμη για κάθε εταιρεία να αξιολογήσει εντοπίζοντας απλά το διαδικτυακό προφίλ του υποψηφίου, στην περίπτωση που οι ρυθμίσεις ασφαλείας δεν είναι σωστά επιλεγμένες. Οι εν λόγω πληροφορίες αξιοποιούνται εκτενώς από τους μελλοντικούς εργοδότες και, όπως όλα στη «μάχη» των προσλήψεων, µπορεί να βοηθήσουν έναν υποψήφιο να ξεχωρίσει ή (συχνότερα) να «καεί».

Προς απόδειξη των πιο πάνω, σας παραθέτω μερικά στοιχεία από έρευνα που διεξήγαγε το Τµήµα Διοικητικής Επιστήµης και Τεχνολογίας του Οικονοµικού Πανεπιστημίου Αθηνών σε στελέχη διαχείρισης ανθρωπίνου δυναµικού ελληνικών και πολυεθνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Στην ερώτηση εάν χρησιμοποιούν το Internet (π.χ., Google) και τα social media για να αναζητήσουν πληροφορίες για τους υποψηφίους, το 40% των ερωτηθέντων απάντησαν ότι το χρησιμοποιούν πάντα ή συχνά, το 44% το χρησιμοποιούν σε µέτρια συχνότητα, ενώ µόλις το 16% απάντησαν ότι δεν το χρησιμοποιούν ποτέ.

Τα πιο πάνω στοιχεία και ποσοστά ενδεχομένως να έχουν διαφοροποιηθεί από την περίοδο διεξαγωγής της έρευνας. Η διαφοροποίηση αυτή προβλέπεται να επηρεάζει περισσότερο τις εταιρείες που αναζητήσουν πληροφορίες για τους υποψηφίους, καθώς το ποσοστό αυξάνεται.

Τα δηµόσια σχόλια ενός ανθρώπου στα social media λένε πολλά για τον χαρακτήρα του. Να έχετε πάντοτε κατά νου… τα social media «προσλαμβάνουν».

Το Facebook για αρχάριους... πολιτικούς

Παρακολουθώντας σε τακτική βάση τα updates στο blog «Πρόχειρο Τετράδιο» του Παναγιώτη Παπαχατζή διάβασα ένα άρθρο το οποίο βρήκα πολύ ενδιαφέρον (με μηνύματα προς πολλούς αποδέκτες) και θα ήθελα να συμμεριστώ μαζί σας (ένα μέρος τουλάχιστον).

Όπως γράφει ο Παναγιώτης Παπαχατζής:

«Ήθελα εδώ και καιρό να γράψω ένα αναλυτικό guideline για το Facebook, ίσως αυτό να γίνει τον επόμενο μήνα. Αυτή την φορά είπα να αρκεστώ σε μερικές απλές συμβουλές και αυτό γιατί η πιθανότητα εκλογών, γέμισε το inbox μου με δεκάδες αιτήσεις φιλίας από πολιτευτές – όλων των παρατάξεων – που έσπευσαν να αποκομίσουν επικοινωνιακό όφελος… ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν. Ιδού λοιπόν μερικές απλές συμβουλές επιβίωσης.

2) Είστε πολιτικός και ανοίξατε προφίλ; Μέγα λάθος. Ο στόχος σας, λογικά, είναι να προσελκύσετε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο, κάτι που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα οι, περίπου, 5.000 που έχει θέσει το facebook σαν όριο θα εξαντληθούν και θα αναγκαστείτε να ανοίξετε page. Αφήστε, λοιπόν, το πρώτο βήμα και περάστε κατευθείαν στο επόμενο.

3) Εφόσον θέλετε να επιμείνετε με το προφίλ μην αρχίζετε να κάνετε μαζικά friend requests στην προσπάθεια σας να μαζέψετε μεγάλο… ακροατήριο γρήγορα. Το facebook θα σας θεωρήσει spam user και θα μπλοκάρει το profile σας με αποτέλεσμα όσο επίμονος και να είστε να υποχρεωθείτε να ανοίξετε page, όσο και αν προσπαθήσατε (κακώς) να το αποφύγετε. Προτιμήστε να κάνετε, λογικά σε αριθμό, και στοχευμένα friend requests με κάποιο προσωπικό μήνυμα μέσα από το οποίο θα ζητάτε, εφόσον σαν κάνει κάποιος αποδοχή, να σας προτείνει σε μερικούς φίλους.

4) Αντίστοιχα εφόσον ανοίξετε page μπορείτε να συγκεντρώσετε τους πρώτους υποστηρικτές σας μέσα από τις προσκλήσεις που θα κάνουν στους “φίλους” τους, οι συνεργάτες και οι γνωστοί σας από τα δικά τους profiles καθώς και από μια διαφήμιση που, ακόμα, εντός του facebook είναι φθηνή.

5) Προσπαθήστε (είτε προφίλ έχετε, είτε page) να έχετε μια συνεπή συχνότητα σε όσα ανεβάζετε στο wall σας. Δεν πρέπει να πνίγετε με υλικό τον κόσμο γύρω σας αλλά ούτε και να ξεχάσουν ότι υπάρχετε. Μεταξύ ποσότητας και ποιότητας διαλέξτε το δεύτερο. Δείτε πόσο χρόνο έχετε εσείς ή οι συνεργάτες σας να ασχοληθείτε με το account σας και προσαρμόστε το υλικό που ανεβάζετε ανάλογα. Το facebook, όπως και όλα τα κοινωνικά μέσα χρειάζονται, πάνω απ’ όλα διάδραση.

6) Δελτία τύπου και απομαγνητοφωνημενες ομιλίες απαγορεύονται δια ροπάλου εκτός αν θέλετε να στέλνετε (με προσωπικό μήνυμα) σε όσους δημοσιογράφους σας ακολουθήσουν στο facebook, δημιουργώντας μαζί τους μια εναλλακτική επικοινωνία σε σχέση με το συμβατικό mail.

7) Πέρα των υβριστικών σχολίων και των πολύ προσωπικών επιθέσεων ποτέ μα ποτέ μην σβήσετε σχόλιο κάτω από ανάρτηση σας. Η προνοητικότητα ενός screenshot από την πλευρά αυτού που το είχε γράψει αρκεί να γκρεμίσει όσα προσπαθείτε να χτίσετε.

8) Συνδέστε το προφίλ σας με όλα τα event σας.

9) Ποτέ, μα ποτέ, μην γράφετε με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

Είμαι βέβαιος ότι από την αρχή θεωρείτε ότι από λάθος έχω παραλείψει το (1)…

1) Το facebook είναι απλά ένα εργαλείο. Εάν θέλετε, πραγματικά να έχετε επικοινωνιακό όφελος από τα social media προσλάβετε κάποιον που ξέρει να το κάνει για εσάς, χαράξτε την επικοινωνιακή σας στρατηγική και κινηθείτε ανάλογα.»

Προσοχή στο περιεχόμενο … οποιασδήποτε μορφής

«ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ για μια καλή ταινία είναι τρία: καλό σενάριο, καλό σενάριο και καλό σενάριο» είχε πει πριν από αρκετές δεκαετίες, ένας μεγιστάνας του κινηματογράφου. Ο αφορισμός αυτός, όσο και αν μοιάζει υπερβολικός, δείχνει εύγλωττα τη σημασία που έχει το περιεχόμενο για οποιοδήποτε business venture. Ιδιαίτερα δε, όταν μιλάμε για επιχειρηματικές δραστηριότητες που σχετίζονται με το Διαδίκτυο, όπου το περιεχόμενο αποκτά μείζονα σημασία για την επιτυχία του venture.

Στο εν πολλοίς ηλεκτρονικό περιβάλλον του σήμερα, μια επιχείρηση που επιδιώκει να σταθεί δυναμικά, θα πρέπει να επενδύσει σημαντικά στην παραγωγή και διάθεση περιεχομένου οποιασδήποτε μορφής (αναρτήσεις σε blogs, tweets, ειδήσεις κλπ), προκειμένου να πετύχει να κάνει τους χρήστες του «κοινωνικού» Διαδικτύου να συμμετάσχουν σε μια διαλεκτική διαδικασία που ξεφεύγει από το απλό marketing. Χαρακτηριστικά, να αναφέρουμε πέντε βασικούς λόγους για τους οποίους το καλό περιεχόμενο αποτελεί βασικό συστατικό επιτυχίας: πρώτον, οδηγεί τους αναγνώστες του να δημιουργούν συνδέσμους με αυτό και να «απλώνουν το λόγο». Δεύτερον, μέσω των διαφόρων εργαλείων κοινωνικής δικτύωσης (Twitter, Facebook, YouTube κλπ), το περιεχόμενο αυτό διαμοιράζεται και αποκτά ακόμα μεγαλύτερο «ακροατήριο». Τρίτον, βοηθά στην ανάπτυξη καλής φήμης για την επιχείρηση. Τέταρτον, μέσω του word-of-mouth, πολλαπλασιάζει το ακροατήριο. Και πέμπτον, τελικά, οδηγεί σε κέρδη.

Η συγκεκριμένη διαδικασία έχει ιδιαίτερη σημασία για το χώρο των Δημοσίων Σχέσεων, αφού του αναλογεί το μερίδιο της ευθύνης στον καθορισμό του εν λόγω περιεχομένου, που θα καθορίσει την εξέλιξη της κάθε επιχείρησης.

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται σε άρθρο που δημοσίευσε το Διεθνές Ινστιτούτο Δημοσίων Σχέσεων IPRA, πλέον έχει καταγραφεί αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο με τον οποίο οι καταναλωτές προσεγγίζουν τα brands: δεν αρκεί η «πώληση», πρέπει να υπάρχει και η «προσέλκυσή» τους σε διάλογο. Και, για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητη η παραγωγή και διάθεση περιεχομένου που θα έχει ενδιαφέρον και ουσία. Το ίδιο το περιεχόμενο μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο Δημοσίων Σχέσεων των επιχειρήσεων, αρκεί να γίνει κατανοητό ότι σε ένα εκδημοκρατισμένο –λόγω του Web 2.0- δικτυακό περιβάλλον, υπάρχει πολύ μεγαλύτερος ανταγωνισμός (ακόμα και από τους ίδιους τους καταναλωτές). Οπότε, χρειάζονται πολλές αναθεωρήσεις στις προσεγγίσεις, έως ότου γίνει εφικτή η προσαρμογή στα νέα δεδομένα…

Μέχρι τότε, προσοχή στο περιεχόμενο: μπορεί να μετατραπεί στον παράγοντα που θα απογειώσει ή θα βυθίσει το επιχειρηματικό εγχείρημα.

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι πλέον απαραίτητα εργαλεία

ΣΤΟΥΣ χρήστες των social media, η φράση «Κοινωνία των πολιτών» δεν είναι άγνωστη. Η εικόνα του «ενεργού πολίτη» που κάνει υπαρκτό το αίτημα για «περισσότερη ελευθερία» και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ζωής εκείνου και των γύρω του αντικατοπτρίζεται σε fora, social blogs, wikis, podcasts, video και photo sharing platforms.

Τα κοινωνικά δίκτυα είναι πλέον απαραίτητα εργαλεία μάρκετινγκ – δημοσίων σχέσεων και δικτύωσης (networking). Και ο ορισμός του networking σύμφωνα με τον Steven D’Souza: «Networking is the art of building reciprocal relationships that help individuals and the community as a whole to achieve their goals». Καμιά φορά οι ορισμοί κάνουν όλη τη διαφορά. H «δικτύωση» έχει έναν πολύ καλό ορισμό. Κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να εκφραστεί και να δημιουργήσει μέσα σε μια συνταγμένη κοινωνία – αυτό είναι το ανθρωπιστικό νόημα της λέξης. Στα κοινωνικά δίκτυα συντασσόμαστε για να καλύψουμε τα κενά της καθημερινής μας ζωής: Γινόμαστε, συνειδητά, δημοσιογράφοι στην υπηρεσία του κοινού, λαμβάνουμε πρωτοβουλίες με πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, οργανώνουμε δομές για αποτελεσματική συνεργασία και θέτουμε κοινούς στόχους για την βελτίωση της ζωής μας.

Όλα αυτά απορρέουν από την απαίτησή μας για προσωπική ελευθερία και έκφραση. Απορρέουν από τον ορισμό της λέξης «Δικαίωμα». Στην παρουσίαση του Paul Dunay με τίτλο «7 ways Facebook will change your life» (http://www.slideshare.net/phdunay/7-ways-facebook-will-change-your-life) θα πάρετε μια ιδέα για το πως μπορεί το Facebook και η τεχνολογία RFID να ωθήσει τις επιχειρήσεις σε νέα στάδια καινοτομίας. Με γλαφυρότητα, ο Dunay περιγράφει την ιδανική μέρα με τους φίλους σας για ψώνια. Ένα σύστημα συνδεδεμένο με μια βάση δεδομένων που ξέρει σε ποιό μαγαζί βρίσκεστε και τι ψωνίσατε, ενημερώνει τους φίλους σας στο Facebook για τη γεωγραφική θέση και τις αγοραστικές προθέσεις σας. Καθώς συνεχίζετε τα ψώνια σας έχετε τη δυνατότητα να σχολιάσετε τα καταστήματα και τα προϊόντα που αγοράσατε. Όλα τα στοιχεία αποθηκεύονται σε βάσεις δεδομένων και εμφανίζονται στο Facebook ώστε να μπορέσετε να τα μοιραστείτε με τους φίλους σας, οι οποίοι πλέον θα είναι σε θέση να κάνουν καλύτερες αγορές διαβάζοντας την δική σας αξιολόγηση. Αφού δείτε την παρουσίαση, σκεφτείτε πάλι τις έννοιες δικαίωμα – δικτύωση και θυμηθείτε ότι «όταν μιλάμε για δικαίωμα, εννοούμε έναν κύκλο ελευθερίας αυτόνομης δραστηριότητας του ατόμου και όχι την εκπλήρωση της υποχρέωσης κάθε ατόμου κατά έναν προκαθορισμένο τρόπο να προσφέρει τις δυνάμεις του για το καλό του συνόλου.»

Twitter versus Facebook: Should you choose one?

The phenomenon of social networking is still in its infancy and it remains to be seen exactly which network might become the 500-kilo gorilla in the space. It is reminiscent of the dotcom 90s; dozens of venture-backed search firms battled for dominance back then and search appeared to become a commodity, with limited monetisation potential, or so we all thought at the time.

There are now so many social networks vying for users that even the most elite “Digerati” have trouble keeping up with the ever-shifting landscape. And most are still struggling to find effective monetisation strategies, casting doubt on their long term survival and pointing to massive consolidation at some point.

The evolution of social networking compared to search
In the now-infamous dotcom era, Yahoo, Lycos, Excite and others evolved into portals in a desperate attempt to find ways to make money, since nobody had really found effective ways to monetise search. That was, until companies like Goto.com (which became Overture and was eventually bought by Yahoo) and Google invented the concept of paid search and contextual, pay-to-click advertising models. The rest is history and we all knew who won the war.

So it seems today that applications like Twitter and Facebook, while attracting new users at astounding rates have not fully defined their business models and the 500-kilo gorilla has yet to emerge. It is still early in the game and, as with search in the mid 90s, the eventual winners in the social networking space may not even yet exist, but I would argue that Twitter and Facebook are emerging as potential contenders to dominate.

The differences between the two networks are substantial and in some ways a direct comparison between the two is actually difficult to make. Twitter is simple and feels like Google did in 1998, while Facebook offers a portal-like interface somewhat reminiscent of Yahoo.

Key elements of Facebook and Twitter
Facebook appeals to people looking to reconnect with old friends and family members or find new friends online; the mashup of features like email, instant messaging, image and video sharing, etc. feels familiar, while Twitter is a bit harder to get your arms around at first.

Most people can very quickly grasp how to use Facebook to connect to friends and family, using it to share thoughts, images, etc. Like MySpace but more geared to adults than teens, Facebook is a social networking Portal; beckoning you not to leave but rather to stick around and communicate within the network.

Twitter on the other hand, encourages you grab ideals in byte-size chunks and use your updates as jumping off points to other places or just let others know what you are up to at any given moment.

Why people love Facebook
Facebook appeals to social animals and can be very addicting to people who have an insatiable appetite to stay connected with friends and make new acquaintances. In fact, some people report they rarely use email or IM tools anymore in their online social communications anymore, relying almost entirely on Facebook for email, chat, image and video sharing.

Facebook addicts prefer the social portal model versus having to log into AIM, Yahoo Messenger, Gmail, Hotmail, Flickr, YouTube, MySpace, etc. Instead, Facebook gives them a single alternative to all these applications, with one login and interface to manage their online social interaction needs. This largely explains the explosive growth Facebook continues to experience and why the company reportedly invested $200 million in data centre upgrades last year to keep up with demand!

Why people love Twitter
The usefulness of Twitter is not readily as obvious to some people as Facebook; although it may be more addictive once you get the hang of Tweeting; you get more immediate responses and it seems to live somewhere between the worlds of email, instant messaging and blogging. Twitter encourages constant “linking out” to anywhere and, in that respect, is more analogous to a pure search engine; another way to find people and content all over the Net.

Twitter has quickly built brand awareness and a loyal following, especially among the technically adept; bloggers, online marketers, evangelists, basically anyone with something to promote seem to find Twitter extremely valuable.

When asked why they love Twitter, users say like “I can ask a question and get an instantaneous response”. They crave the ability to “tap into the collective consciousness” of others on the network, bouncing ideas off others with whom they would otherwise have no means of connecting. Twitter addicts claim it is like the old fashioned water cooler, where people can gather to shoot the breeze on whatever topic is on their minds. Twitter is like a communications stream you dive into for an invigorating swim.

Different communication styles for different social settings
Let’s say you go to a wedding or other social gathering where lots of people know each other. The style and tone of communication there will be more like using Facebook; you chat with old friends and acquaintances, mixing and mingling in an intimate manner. In this setting, people tend to feel more relaxed and “in their element”. Conversations are familiar and centre on shared experiences and connections.

Now, when you go to a large party or social event where you don’t know most of the people in attendance, you will use a very different style of communication, more like Twitter; you want to meet people and somehow make yourself known, stand out from the crowd, make an impression, self promote and make new connections. Twitter is like getting the podium and not everyone feels comfortable or knows how to stand comfortably in the spotlight.

In fact, almost all of us, when first approaching Twitter, tend to use it to post useless updates like “Going to lunch”, thinking of it as a another tool to communicate with friends, when in fact, it is more like stepping on to a stage, where you are communicating with an audience and quickly find that you need to find a voice and say something useful and interesting or quickly lose the attention of your audience. People refer to Twitter as a mini or micro blogging platform.

So which social network is the best?
While zealots will immediately point to either Twitter or Facebook as being superior, the truth is that each has its advantages and disadvantages and will tend to appeal more to different types of people and for different reasons. Each can have great or little value to anyone; it really depends on what you are trying to accomplish in a given situation. Consider some of the pros and cons of each network:

Twitter Pros
• Easy to navigate and update, link to and promote anything
• Reach far beyond your inner circle of friends
• One feed pools all users; anyone can follow anyone else unless blocked
• Pure communication tool, rapid responsiveness
• You don’t have to be logged in to get updates; you can just use an RSS reader
• Very interactive, extensible messaging platform with open APIs
• Many other applications being developed (Twitterific, Summize, Twhirl, etc.)
• Potential SMS text messaging revenue from wireless networks (although Twitter states they are not currently getting any cut)
• Potential future advertising and/or enterprise subscription-based revenue streams
• With its “thin” overhead, Twitter is probably more scalable than Facebook, giving it a cost advantage

Twitter Cons
• Limited functionality; find people, send brief messages, direct replies
• Limited to 140 characters per update
• Not all people find it immediately useful
• Over-emphasis on follower counts
• Easily abused for spam and increasing the noise level
• Relatively smaller installed user base
• As yet no readily apparent monetisation strategy

Facebook Pros
• Application mashup; find people, make connections, email, instant messaging, image/video sharing, etc.
• Most people can quickly grasp the value of connecting with friends, family and established contacts; some people report they use Facebook instead of email and IM
• More emphasis on deep connections with others vs. who has the most connections
• “True Friends” feature increases your transparency to selected connections; almost like having private and public profiles
• Huge, rapidly growing installed user base
• Inherit stickiness, third party applications, “gift giving” and personal data collection make Facebook a powerful advertising platform

Facebook Cons
• More difficult to navigate and update
• Requires investment of time to realise sustained benefit
• Opt in model requires a user to allow others to connect
• Less immediate responses; unless you stay logged on continually
• Overhead of mashup and “thick” applications could limit scalability, bloat cost structure

The future of social networking
In the end, both Twitter and Facebook are simply communication tools; both will continue to evolve and morph as users find new ways to extract value and either network may or may become a long term winner in the rapidly evolving social networking space. Ultimately, the fact remains to be seen whether either application has a profitable, scalable and sustainable business model or whether the exit strategy is simply to be acquired.

As we learned in the search space, consolidation will eventually prevail. Unless they can find a way to turn all those eyeballs into profits, social networks will lose relevance. It does seem obvious that the venture capitalists are betting they will not only continue to enjoy tremendous growth but will also successfully monetise all that traffic.

But, will either Twitter or Facebook become the next Google or will they fade into the rear view mirror of technological and social evolution? What do you think?


NOT SURE WHERE I FOUND THE ABOVE ARTICLE, BUT IT SAYS IT ALL AND THATS WHY I DECIDED TO POST IT ON MY BLOG :-)